2 juli 2015
Weekend Mechelen juni 2015
Weekend einde seizoen 2014-2015
Vrijdag 26 juni was het dan zover. Boksschool de Amateur ging een weekend naar het Limburgse Mechelen op Kampingboerderij Vinkenhof van de zeer gastvrije Fam. Vinken. Het s’middags gingen Jos, Sarah en Rob al vooruit om te zorgen dat leden bij aankomst hun slaapplaats konden klaarmaken en ook zeer belangrijk om te zorgen dat de drank al koud stond. We werden welkom geheten door de zoon en dochter die ook de bokshandschoenen hebben aangehad wat meteen zorgde voor een klik.
Om 20:15 kwamen de leden op de locatie aan. Nadat ieder zijn eigen plekje had ingericht, kon het socializen beginnen. Hierbij ontbrak de alom bekende nagelblok niet. En met een drankje en een hapje en een geweldig kampvuur vloog de tijd voorbij. Waarbij enkele leden zich een waardige piloot toonden door op het aanwezige trampoline door de lucht te vliegen. Wat betreft het nagelen hadden we een benjamin in ons midden die met de samenwerking tussen hamer en nagel en houtblok ongelooflijke geluiden fabriceerden. En dit alles met een niet nalatende energie dat de reclame met het duracel konijn opeens wel heel erg kort bij kwam. Het kampvuur zorgde zoals het zich hoort voor de nodige sterke verhalen en gelach waardoor men de nachtelijke kou vergat. Hoewel het af en toe elkaar toekeren van de rug hierdoor wel noodzakelijk was. Zou het aangereikte hout voor twee avonden zijn geweest. De aanwezige die hards, helaas meestal altijd dezelfde, gooide om 4:30 het laatste stukje hout op het vuur en legde zich ook te rusten.
Zaterdagmorgen was men al vroeg in de weer en na een lekker gezamenlijk ontbijt kon de sportieve dag beginnen. Het ochtendprogramma omvatte een parcours waarbij 2 teams , te weten de Uppercuts en de Knockouts tegen elkaar zouden strijden voor eeuwige roem. Leek het erop dat voor de Knockouts de buit binnen was, gingen toch de Uppercuts met de prijs strijken door het beter opletten bij de uitleg van het spel en de laatste actie uit te voeren. Namelijk het terugbrengen van de emmer waardoor de Uppercuts wonnen. Deze beslissing werd meteen aangevochten en Match fixing was het woord van die morgen. Om de strijd erin te houden werd een ouderwetse trefbal gestart tussen beide groepen met een rugbybal. Dit ging op en neer en iedereen had er plezier in totdat Loes ongelukkig ten val kwam en hierdoor een ernstige blessure opliep aan de enkel. Op dat moment was de spelvreugde als sneeuw voor de zon verdwenen. John en Peter zijn met Loes naar het AZM gegaan voor de ernst van de situatie te laten beoordelen. En zoals iedereen al verwachte was het inderdaad ernstig. Loes kon niet meer maar het weekend terugkeren en zit nu thuis in het gips. Loes heel veel sterkte en een spoedig herstel.
S’middags gingen we op weg naar het drielandenpunt om te starten met The Highland Games. Nadat iedereen was omgekleed kan men beginnen met de verschillende onderdelen. Hierbij hebben we in groepen van 4 elkaar onderling bestreden in bijlwerpen , paal gooien, paal slalom, kruisboogschieten, handboogschieten, blaaspijp, kogelstoten, touwtrekken, katapult bouwen en het coloseum. Bij het kogelstoten had men een bak met zand aangelegd waar men de afstand kon meten. Echter had de organisatie niet gerekend op de krachtpatsers Wesley en Stephan. Zij presteerden het namelijk om de kogel over de gehele lengte buiten de bak te stoten. De toeschouwers die dit zagen vluchten meteen naar de auto om deze op een veilige afstand te parkeren. Want waar zou de kogel bij de 2e worp terecht komen. Gelukkig vielen er geen gewonden en volgde de prijsuitreiking en moesten we afstand doen van de tenue’s die menigeen graag had mee genomen al was het maar voor de kleur.
Bij aankomst op locatie kon de BBQ worden aangestoken en werd de inwendige mens heerlijk verwend door lekkernijen van de slagerij Kees Baggen.
Na deze aansterking werd er rustig onderling spellen gespeeld, de nagelaar was weer actief, er werd jeu des boules gespeeld, gedart, tafelvoetbal en het kampvuur werd weer aangewakkerd. Ook nu werden de nachtelijke uurtjes gehaald zij het met meer moeite.
Zondagmorgen na eerst weer gezamenlijk ontbeten te hebben, ging men zich klaar maken voor een wandeling door de limburgse Heuvels en bossen. Het werd een wandeling in een mooi zonnig Limburg. Iedereen had een beschrijving van de route ontvangen maar men maakte de keuze om als 1 groep te wandelen. Of dat zo slim was? Zoveel mensen zoveel meningen. En inderdaad moest er af en toe gestopt worden om de koppen bij elkaar te steken om de juiste route te ontdekken. Na een rondje mondeling boksen stonden de neuzen weer dezelfde kant uit en kon men de weg vervolgen. Na een tocht van 3,5 uur was men weer op Vinkenhof terug en was de laatste beproeving het naar binnen werken van het klaar staande eten. Dit ging iedereen goed af. Hierna volgde de prijsuitreiking en werd er tevreden huiswaarts gekeerd na weer een geslaagd weekend.
